Facebook Twitter Google+ Print E-mail Στον τέταρτο χρόνο λειτουργίας του ο «Ημεροδρόμος» είναι, πλέον, μια ηλεκτρονική εφημερίδα με υψηλή αναγνωσιμότητα. Μια αναγνωσιμότητα που έχει επιτευχθεί με ανόθευτες τις αρχές που ο «Ημεροδρόμος» διακήρυξε από την πρώτη μέρα της γέννησής του. Όμως η υψηλή αναγνωσιμότητα, παρά τα όσα ισχυρίζονται οι θιασώτες της «ελεύθερης οικονομίας», δεν …
Πηγή: Οικονομική ενίσχυση για τον «Ημεροδρόμο» – Επιστολή στους αναγνώστες μας | Ημεροδρόμος
Many wine regions are essentially farmland, meaning that wineries aren’t always close to one another. While hiking or walking is a good way to burn off extra calories, it’s not always practical. Enter the wine bike tour. Not only can you skip the heated designated driver debate, but biking through wine country gives oenophiles an immersive experience of their favorite wine regions.
Many of the world’s wine regions offer biking trails or organized tours. Some are more conducive to day trips, some span long journeys, and several can be customized by schedule and cycling skill level.
(It’s important to note, of course, that while hopping on a bike is better than getting behind the wheel of a car, drinking and biking can be dangerous. Be sure to take advantage of spit buckets nearby or plan a leisurely trip with stops along the way, allowing for rest after winery visits.)
Plan an active wine vacation through one of these top six bike-friendly wine regions, and enjoy the rows of vineyards guilt-free.
Those who call the Mosel home know that one of the best ways to take in the region’s dramatic sights is by bicycle, which is why they boast over 600 miles of dedicated cycling paths. Some loops, such as the Velo Route Saar Lor Lux, will take riders through different regions and countries, as the Mosel region comes quite close to Luxembourg and France. (Sidebar: Pack your passport.)
Along the way you’ll see breathtakingly steep vineyards near the Mosel and Saar rivers, many offering the region’s signature Riesling. Mosel Rieslings also tend to be lower in alcohol, a saving grace for those planning to hop back on the bike after lunch.
Organized cycling trips are available, but it’s easy for a traveler to coordinate with the local tourism association for a plan to carry luggage from hotel to hotel along the route, allowing for a more leisurely and lightweight trip.
Who wants to see a wine icon like Burgundy through the windows of a car? The rolling hills of Burgundy’s heartland, the Côte d’Or, make for an active but manageable bike trip. It’s all made completely worthwhile by the reward of delicious Pinot Noir and Chardonnay at the end of the day. See the full expanse of the region’s heralded vineyards by traveling from Chablis through the Route des Grands Crus in the Côte d’Or. Or, get up close and personal with some of the world’s most expensive fruit on a day trip from the city of Beaune, renting a bike to visit nearby villages like Pommard, Meursault, and Puligny-Montrachet.
Tackle the tour independently, looking for wineries with signs welcoming visitors, or take an organized trip. Backroads offers a comprehensive tour of Burgundy’s top regions, complete with tastings and tours at top wineries.
Castles and wine and cheese, oh my! A bike trip along the stunning Loire River will allow wine lovers to experience a plethora of regions all at once, easily exploring the diversity of the Loire Valley’s wines. Cycling is encouraged in the Loire, particularly along the nearly-500-mile Loire à Vélo, a popular cycling route running from Orléans to Nantes. Easily accessible at any point along the route by train, the route has plenty of stops available along the way, allowing for wine lovers to progressively taste through the wines of Sancerre, Vouvray, Chinon, Muscadet, and more.
Organize a formal tour, or plan a trip yourself and arrange with an agency to transfer luggage along the route.
Spike from “Portlandia” would be proud of oenophiles who opt to bike through the Williamette Valley, located just about an hour from bike-friendly Portland. Even the region’s main roads are reminiscent of country lanes, with greenery, vineyards, and hop fields interspersed. After sipping signature Willamette Pinot Noir, stay in one of the area’s quiet, welcoming towns where restaurants like Dundee Bistro in Dundee serve local, whole-ingredient cuisine.
For a DIY trip, rent a bike at Waterfront Bikes in Portland and set out southwest of the city. Highway 47 leads closer to the heart of Willamette Valley wine country, or take the Willamette Valley Scenic Bikeway to get a view of everything from outside Portland to Eugene. Organized tours are also available, incorporating cycling, winery visits, and local cultural stops.
New Zealand’s wineries have hospitality nailed down, as most welcome walk-in visitors daily for super-cheap or free tastings. Many Marlborough cellar doors, or tasting rooms, are close to one another, but biking through the region as a day trip allows visitors the chance to visit some that might be farther away. The mapped Marlborough Wine Trail is a handy resource for those prepping a convenient course to all the Sauvignon Blanc and seafood pairings they can handle.
Bikes can be easily rented from Bike 2 Wine or Wine Tours By Bike in the town of Renwick, the latter of which will also pick up any riders who may have indulged too much at their final stop in the area.
About 45 minutes east of Cape Town is South Africa’s key wine producing region of Stellenbosch, known for big Bordeaux-blend reds, whites from Sauvignon Blanc and Chenin Blanc, and, of course, the country’s controversial yet distinctive Pinotage grape. Proximity to one of South Africa’s capital cities; lush, green scenery bordered by jagged, striking mountains; and the prospect of staying in the nearby, historic, gastronomic village of Franschhoek make Stellenbosch an excellent region to tour by bike.
While it’s possible to rent a bike and set out on a solo tour, many Stellenbosch wineries are open to visitors by appointment only. Bike & Saddle offers several trips ranging three to 10 days. Longer ones begin in Cape Town and smaller ones start in beautiful Franschhoek.
Υπάρχουν κάποιοι εθιμοτυπικοί κανόνες για την κατανάλωση κρασιού, που καλό είναι να γνωρίζουμε, ειδικά όταν καλούμαστε να πιούμε κρασί εκτός σπιτιού, σε ένα εστιατόριο. μια εκδήλωση ή ένα επαγγελματικό ραντεβού.
Δείτε εδώ γιατί: Ποιός είναι ο σωστός τρόπος να κρατάμε ένα ποτήρι κρασιού;
Πολλές φορές μπορούμε να καταλάβουμε ότι το κρασί που μας σέρβιραν έχει κάποια ελάττωμα, απλά και μόνο από το άρωμά του. Σας εξηγούμε περισσότερα εδώ:
5+1 αρώματα που σίγουρα δεν θα θέλατε στο κρασί σας
Το κάθε κρασί πρέπει να σερβίρετε στη σωστή θερμοκρασία. Ποτέ πολύ παγωμένο ή πολύ ζεστό. Δείτε γιατί:
Πίνετε το κόκκινο κρασί σε θερμοκρασία δωματίου και το λευκό από το ψυγείο; Μάλλον κάνετε λάθος!
Ειδικά για τη σαμπάνια αυτό είναι κανόνας! Ο ήχος που κάνει ο φελλός όταν βγαίνει θα πρέπει να είναι ήσυχος, σαν αναστεναγμός πριγκίπισσας, αντίθετα με αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε γύρω μας. Δείτε εδώ περισσότερα:
10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε όταν σερβίρετε σαμπάνια
Τα βιβλία σαβουάρ βιβρ θεωρούν ότι είναι λάθος εθιμοτυπία να χτυπάμε μεταξύ τους τα ποτήρια. Οι καλοί τρόποι ορίζουν ότι πρέπει απλά να τα υψώνουμε αλλά αυτό είναι λίγο… βαρετό! Ποια είναι η σωστή τεχνική για να τσουγκρίζουμε και γιατί το κάνουμε λάθος;
Δείτε εδώ: Πώς τσουγκρίζουμε σωστά τα ποτήρια κρασιού;
Επίσης, γυρίστε το ελαφρώς όταν τελειώσετε το σερβίρισμα, για να μην στάξει η τελευταία σταγόνα στο τραπεζομάντηλο!
Οδηγός επιβίωσης για σερβίρισμα κρασιού
Επιμέλεια: Άννα Ποδάρα
Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, ειδικά κρασιού και μπύρας, μπορεί να έχει θετική επίδραση στην υγεία.
Η μπύρα όμως έχει και μία άλλη ιδιότητα, καθώς μας κάνει πιο ευδιάθετους.
Γενικά το φαγητό μάς κάνει να νιώθουμε καλά επειδή προκαλεί την απελευθέρωση ενδορφινών. Μερικές τροφές όμως είναι πιο εθιστικές από άλλες, καθώς ανεβάζουν την ντοπαμίνη και ενεργοποιούν το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου όπου έχει την έδρα του ο υποδοχέας D2 της ντοπαμίνης. Μεταξύ των πέντε τύπων υποδοχέων ντοπαμίνης, ο υποδοχέας D2 (D2R) φαίνεται να εμπλέκεται στην ανταμοιβή της τροφής και στην πρόσληψη της τροφής στον υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Οι επιστήμονες εξέτασαν 13.000 συστατικά των τροφίμων προκειμένου να ανακαλύψουν ποια εξ αυτών ενεργοποιούν το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου.
Από την ανάλυση προέκυψαν 17 επιλογές, από τις οποίες τα περισσότερο υποσχόμενα αποτελέσματα αφορούσαν την χορδενίνη, μια ουσία που βρίσκεται σε διάφορα φυτά αλλά κυρίως στο κριθάρι και στη μπύρα.Η ποσότητα της χορδενίνης στη μπύρα είναι 12–24 mg ανά λίτρο.
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι μια ουσία της μπύρας ενεργοποιεί τον υποδοχέα D2 της ντοπαμίνης, καθώς δεν αναζητούσαμε διεγερτικές ουσίες των τροφίμων», είπε η καθηγήτρια δρ Μόνικα Πισετσρίντερ του Πανεπιστημίου FAU (Friedrich-Alexander-Universitat Erlangen-Nurnberg), στη Γερμανία.
Όπως συμβαίνει με την ντοπαμίνη, έτσι και η χορδενίνη ενεργοποιεί τον υποδοχέα D2R. Αυτό όμως γίνεται μέσω ενός διαφορετικού μονοπατιού σήμανσης. Σε αντίθεση με την ντοπαμίνη, η χορδενίνη ενεργοποιεί τον υποδοχέα μέσω των πρωτεϊνών G, κάτι που πιθανόν να οδηγεί σε πιο παρατεταμένη επίδραση στο κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports.
Έχω γράψει ουκ ολίγες φορές για την αναδυόμενη τάση για περισσότερη κομψότητα στα κρασιά που οριοθετείται από λιγότερο νέο βαρέλι και λιγότερη αλκοόλη. Πολλές από τις σκέψεις μου αναφέρονται τόσο στο The Vineyards and Wines of Greece όσο και στο άρθρο για το αν έχει έρθει το τέλος των νέων βαρελιών.
Πηγή: Για τα κρασιά με λιγότερο αλκοόλ και βαρέλι… | Yiannis Karakasis MW
![[photo: Νικος Μορόπουλος]](https://i0.wp.com/www.bostanistas.gr/resources/2017-10/rejep-melitzanafinished-413-thumb-large.jpg)
Σήμερα έχει μελιτζάνες. Αυτές που απολάμβανα στη δεκαετία του 1960 στο μαγειρείο του Ρετζέπ στα Ασγούρου της Ρόδου, έναν οικισμό που σήμερα αποτελεί μέρος της πόλης της Ρόδου. Οι μελιτζάνες αυτές έχουν αφήσει μια αξέχαστη γεύση στον ουρανίσκο μου, και είναι ασυνήθιστες επειδή δεν έχουν καμιά σχέση με Ιμάμ Μπαγιλντί. Πριν προχωρήσω στο θέμα του πιάτου, θα ήθελα να αναφέρω λίγα για την ιστορία.
Ο Ρετζέπ ήταν μουσουλμάνος, που πήγε στη Ρόδο από την Κρήτη. Για την ιστορία, μας λέει μερικά λόγια ο Μεμέτ, που είναι μουσουλμάνος και ζει στην Ρόδο. Σε συνέντευξη που έδωσε σε τοπική εφημερίδα, περιγράφει το πώς έφτασαν Μουσουλμάνοι από την Κρήτη στην Ρόδο στα τέλη του 19ου αιώνα.
«Από την Κρήτη φύγανε το 1896 γιατί εκεί τρώγονταν και κάποιοι ήθελαν να ανακατέψουν τα πράγματα. Έτσι ήρθαν εδώ, πήγαν στη Συρία, στην Αίγυπτο, στη Λιβύη. Γι’ αυτούς που ήρθαν στη Ρόδο, που είχε Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο Σουλτάνος Χαμίτ έκανε τα προσφυγικά σπίτια, εδώ στη θάλασσα στα Κρητικά όπως ονομάστηκαν από τότε», λέει ο Μεμέτ.
«Κοντά στη θάλασσα έβαλε τους ψαράδες που ήρθαν από κει, τους γεωργούς τους βάλανε στα Μάσσαρι, στην Αρνίθα, στην Κατταβιά, στη Λαχανιά, στη Λίνδο, στ’ Ασγούρου… Ήρθαμε ως πρόσφυγες, φτώχια πολλή, ο παππούς μου ψαράς, ο πατέρας μου ψαράς, κάποια στιγμή όμως έφτασαν να πηγαίνουν για ψάρια στη Λιβύη. Ο κάθε πρόσφυγας τα ίδια τραβάει, όπου κι αν βρεθεί, δεν βλέπεις τώρα, τα ίδια είναι όπως και τότε».
Το μαγαζί του Ρετζέπ ήτανε λιτό και το μενού επίσης. Εκτός από τις μελιτζάνες, θυμάμαι τα καταπληκτικά μπιφτεκάκια που έψηνε στη σχάρα, τα περίφημα τζιζμπίζ κιοφτέ, που θα παρουσιάσω μια άλλη φορά.
![[photo: Νικος Μορόπουλος]](https://i0.wp.com/www.bostanistas.gr/resources/2017-10/rejep-melitzana-baked-620-thumb-large.jpg)
Οι μελιτζάνες του Ρετζέπ δεν έχουν κρεμμύδι ούτε για δείγμα και είναι το άκρον άωτον του μινιμαλισμού.
Κόβω τις μελιτζάνες (πάντα σε χοντρά κομμάτια για να μην λιώσουν και να διατηρήσουν μια στοιχειώδη υφή), αλείφω με ελαιόλαδο και χοντρό αλάτι και ψήνω στον φούρνο σε θερμοκρασία 200 βαθμούς Κελσίου για 20 λεπτά.
Μπορεί να γίνουνε και τηγανητές, έτσι τις έκανε ο Ρετζέπ, απλά είναι πιο βαρύ το πιάτο.
Αφού βγάλω τις μελιτζάνες από το φούρνο, ετοιμάζω μια απλή σάλτσα με τσιγαρισμένο σκόρδο, βασιλικό, τριμμένη ντομάτα, ψιλοκομμένο βασιλικό, ζάχαρη, αλάτι, πιπέρι τριμμένη καυτερή πιπεριά και ξύδι. Είναι πολύ σημαντικό να δέσει η σάλτσα, οπότε αφήστε την σε χαμηλή φωτιά για να φύγουνε τα πολλά υγρά και προς το τέλος προσθέστε λίγο βούτυρο.
![[photo: Νικος Μορόπουλος]](https://i0.wp.com/www.bostanistas.gr/resources/2017-10/rejep-melitzana-served-620-thumb-large.jpg)
Απλώστε την ζεστή σάλτσα στις μελιτζάνες και αφήστε το μίγμα να ζευγαρώσει για μερικές ώρες.
Σερβίρονται χωρίς ζέσταμα, με φρέσκο ψωμί και ένα ποτήρι λευκό κρασί. Πάει και το κόκκινο, ακόμη και το ροζέ.
Ρετζέπ έγραψεν (1896)
Ο Νίκος Μορόπουλος διατηρεί το αγγλικό blog Panathinaeos
Dave Douglas: Little Giant Still Life jazz review by Glenn Astarita, published on October 15, 2017. Find thousands reviews at All About Jazz!
Πηγή: Dave Douglas: Little Giant Still Life
Mica Bethea: Stage ‘N Studio jazz review by Jack Bowers, published on October 15, 2017. Find thousands reviews at All About Jazz!
Πηγή: Mica Bethea: Stage ‘N Studio
Lettuce: Witches Stew: A Tribute to Miles Davis jazz review by Doug Collette, published on October 15, 2017. Find thousands reviews at All About Jazz!
Πηγή: Lettuce: Witches Stew: A Tribute to Miles Davis
Matthew Mitchell: A Pouting Grimace jazz review by Karl Ackermann, published on October 15, 2017. Find thousands reviews at All About Jazz!
Πηγή: Matthew Mitchell: A Pouting Grimace
Ποδήλατο καφέ - podilato caffè- (bicicletta caffè, bicycle cafe, bisiklet kahve, bicicleta café, café vélo, قهوه دوچرخه , 自行車咖啡, бицикл кафа )..................... Λιμάνι σκέψης, δίνει την δυνατότητα να διασκεδάζεις έξω ξοδεύοντας λιγότερα από το να κάτσετε σπίτι. 