O οινοποιός Πάρης Σιγάλας μας εξηγεί γιατί είναι τόσο σπουδαία τα κρασιά Σαντορίνης

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για ένα εμβληματικό αμπελοτόπι

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΑΝΗΣ

Ο Πάρις Σιγάλας άφησε τα μαθηματικά για τα αμπελοτόπια της Σαντορίνης και με επιμονή και υπομονή κατάφερε να κατακτήσει τις διεθνείς οινικές αγορές. Αυτή είναι μια πρόσφατη συζήτηση μαζί του:

–Το brand Σιγάλας, από την οικογενειακή κάναβα, κατακτά τις διεθνείς αγορές. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία σας;

Η επιτυχία ποτέ δεν έρχεται τυχαία. Προϋπόθεση είναι το πάθος και η αγάπη γι’ αυτό που κάνεις. Στα 25 χρόνια λειτουργίας του οινοποιείου, υπηρέτησα με επιμονή έναν στόχο που ήταν και συνεχίζει να είναι το ποιοτικό κρασί. Η εξάντληση σε ποιότητα του πλούτου της γης. Για να γίνει ένα κρασί υψηλής ποιότητας, χρειάζεται το μεγάλο αμπελοτόπι και η βαθιά γνώση της τέχνης του κρασιού. Είναι, πλέον, γνωστό ότι το αμπελοτόπι της Σαντορίνης είναι μοναδικό και ότι έχει δυναμικό για μεγάλα κρασιά. Με την τεχνογνωσία που έχουμε αποκτήσει είναι πλέον ζήτημα χρόνου να έλθουν τέτοια κρασιά.

–Από τις τοπικές ποικιλίες της Σαντορίνης ποια ξεχωρίζετε για τη μοναδικότητά της;

Ο αμπελώνας της Σαντορίνης είναι πανάρχαιος, με πάνω από είκοσι ποικιλίες. Το Ασύρτικο είναι η κυρίαρχη ποικιλία –καλύπτει περίπου το 65% της επιφάνειας– και, επίσης, η πιο ποιοτική. Τα κρασιά που μπορεί να δώσει είναι μοναδικά, είναι κρασιά ράτσας. Μπορούν να συγκριθούν με τα μεγάλα κρασιά του παγκόσμιου αμπελώνα. Στη Σαντορίνη έχουμε μια εξαιρετική αρμονία εδάφους, μικροκλίματος και ποικιλίας. Αξίζει να αναφέρω και την άλλη αυτόχθονη ποικιλία, το Μαυροτράγανο, που ακόμα χρειαζόμαστε χρόνο για να τη μάθουμε και να εξαντλήσουμε τις δυνατότητές της.

–Όλες οι ετικέτες σας είναι αναγνωρίσιμες και εμπορικά πετυχημένες, όμως κάθε χρόνο, ολοένα και περισσότερο, μας ξαφνιάζετε ευχάριστα με το Νυχτέρι. Ποια η ιδιαιτερότητά του; 

Το Νυχτέρι εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την αρμονία «έδαφος-ποικιλία» που προανέφερα. Έτσι ονόμαζαν το λευκό κρασί τους οι Σαντορινιοί. Τέσσερα ήταν τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής οινοποίησής του. Υπερώριμος τρυγητός που δίνει κρασιά υψηλόβαθμα με υπολειμματικά σάκχαρα, μούστος μόνο από το πάτημα των σταφυλιών χωρίς τις πιέσεις, ζύμωση και ωρίμανση σε μεγάλα βαρέλια για τρία χρόνια τουλάχιστον και, τέλος, σφράγισμα των βαρελιών αμέσως μετά τη ζύμωση, με συνέπεια να ωριμάζει το κρασί παρουσία οξυγόνου (διότι με τον χρόνο ελαττώνεται ο όγκος λόγω εξάτμισης). Το αποτέλεσμα ήταν ένα κρασί τύπου σέρι, όπως τα γνωστά κρασιά της νότιας Ισπανίας. Το Νυχτέρι που έβγαλα στην αγορά το 2009 έχει τα τρία πρώτα χαρακτηριστικά, χωρίς όμως η παραμονή του στο βαρέλι να γίνεται με την παρουσία οξυγόνου. Το αποτέλεσμα είναι ένα κρασί πολύ ιδιαίτερο, που στην περίπτωσή του η παράδοση χρησιμοποιείται δημιουργικά. Πειραματίζομαι όμως και για ένα Νυχτέρι παραδοσιακό.

–Εκτός από το ηφαιστειογενές έδαφος, τι κάνει ξεχωριστό το μικροκλίμα της Σαντορίνης;

Το ηφαιστειακό έδαφος είναι το κύριο στοιχείο που διαμορφώνει αυτό το σπάνιο και μοναδικό αμπελοτόπι της Σαντορίνης. Το μικροκλίμα παίζει, επίσης, σημαντικό ρόλο στην ιδιαιτερότητά του. Τους καλοκαιρινούς μήνες, μια ιδιότυπη βροχή που οφείλεται κυρίως στην Καλντέρα, κατά τη διάρκεια της νύχτας, διαποτίζει τα φύλλα της αμπελιάς και το έδαφος, με αποτέλεσμα να απαλύνεται το στρες του φυτού που δημιουργείται το καλοκαίρι λόγω της υψηλής θερμοκρασίας και της ξηρασίας. Η φύση εδώ λειτουργεί ιδανικά. Θέλουμε το στρες για την ποιότητα του σταφυλιού, αλλά ταυτόχρονα να μην αναστέλλεται η λειτουργία του κλήματος. Επίσης, τα μελτέμια που έχουμε πριν από τον τρύγο βοηθούν τόσο στην προστασία των σταφυλιών από ασθένειες όσο και στο να μην ανεβαίνει πολύ η θερμοκρασία, που είναι σημαντικός παράγοντας για την ποιότητα.

–Το καλό κρασί, κύριε Σιγάλα, γίνεται στο αμπέλι ή στο εργαστήριο;

Επιγραμματικά, το καλό κρασί μπορεί να γίνει με τις γνώσεις και την εμπειρία του οινοποιού. Το μεγάλο, όμως, κρασί γίνεται στο αμπέλι. Ο καλός οινοποιός έχει καθήκον να αναδείξει όλον τον πλούτο της πρώτης ύλης. Θαύματα δεν μπορεί να κάνει. Το θαύμα ανήκει στην πολυπλοκότητα της φύσης.

–Πραγματικότητα ή αστικός μύθος ότι το ελληνικό κρασί είναι ακριβό;

Είναι μύθος. Στη διεθνή αγορά έχουμε κρασιά με τιμές που ξεκινούν από τα δύο ευρώ και μπορεί να ξεπερνούν τα δύο και τρεις χιλιάδες ευρώ. Το «ακριβό» ελληνικό κρασί είναι φτηνό σε σχέση με τα αντίστοιχης ποιότητας ξένα κρασιά. Είναι εν μέρει λογικό γιατί το ελληνικό brand υστερεί σε σχέση με τα brands άλλων χωρών που έχουν πολύ μεγαλύτερη παράδοση και χρόνια marketing πίσω τους.

–Η εξάσκηση, συνήθως, βελτιώνει τις ικανότητες ενός μαθηματικού. Το ίδιο πιστεύετε ότι ισχύει και για έναν οινοποιό;

Η εξάσκηση σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας βοηθάει πολλαπλώς τη γνώση, πολύ περισσότερο όταν έχουμε ως αντικείμενο το κρασί, το οποίο δεν είναι μόνο θεωρητικό.   Τελειώνοντας, σκεπτόμενος τη σύνθετη και αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στο αμπελοτόπι και τον οινοποιό, μου ήλθε η φράση του Φρόιντ: «Όλα συμβαίνουν σαν το πρωταρχικό για την επιτυχία να είναι να πας πιο μακριά από τον πατέρα, και να είναι πάντα απαγορευμένο ο πατέρας να ξεπεραστεί».

Πηγή

ΤΟ SAMOS ANTHEMIS 2012 ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «VINUM» – Εφημερίδα ΕΟΣΣ | Σαμία Άμπελος

1 από τα 6 αγαπημένα! Το Samos Anthemis 2012 συμπεριλήφθηκε μεταξύ των έξι αγαπημένων ενισχυμένων κρασιών σύμφωνα με τους συντάκτες του Γερμανικού περιοδικού VINUM το οποίο έχει απήχηση στο αναγνωστικό κοινό όλης της Ευρώπης. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική αναφορά διότι τα σχόλια για το κρασί και οι γευστικές σημειώσεις που το ακολουθούν έχουν τη […]

Πηγή: ΤΟ SAMOS ANTHEMIS 2012 ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «VINUM» – Εφημερίδα ΕΟΣΣ | Σαμία Άμπελος

To SAMOS VIN DOUX στα φημισμένα WAITROSE Λονδίνου «Worth buying»-ΑΞΙΖΕΙ να το ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ! – Εφημερίδα ΕΟΣΣ | Σαμία Άμπελος

Η διεθνής καταξίωση της Αγγλίδας Master of Wine  Jancis Robinson, έχει κάνει το site της http://www.jancisrobinson.com, ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία ενημέρωσης του παγκόσμιου οινικού κόσμου, ως βήμα αξιολόγησης των πιο φημισμένων κρασιών.  Φιλοξενεί επίσης άρθρα από διακεκριμένους συναδέλφους της όπως ο Andy Howard,  Master of Wine, ο οποίος κατόπιν γευστικής δοκιμής του Samos Vin […]

Πηγή: To SAMOS VIN DOUX στα φημισμένα WAITROSE Λονδίνου «Worth buying»-ΑΞΙΖΕΙ να το ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ! – Εφημερίδα ΕΟΣΣ | Σαμία Άμπελος

Οι αόρατες πόλεις του Ίταλο Καλβίνο | style rive gauche

«Ταξιδεύεις για να ξαναζήσεις το παρελθόν σου;» ήταν στο σημείο εκείνο η ερώτηση του Χαν, ερώτηση που θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: «Ταξιδεύεις για να ξαναβρείς το μέλλον σου;» Και η απάντηση …

Πηγή: Οι αόρατες πόλεις του Ίταλο Καλβίνο | style rive gauche

Η αυτοκινητοβιομηχανία στο χώρο του ηλεκτρικού ποδηλάτου – Skirt RideSkirt Ride

Οι εταιρείες αυτοκινήτων κάνουν την είσοδό τους στο χώρο του ποδηλάτου Η ανακοίνωση της απόκτησης μετοχών του Accell Group – του μεγαλύτερου γκρουπ σε πωλήσεις στην Ευρώπη – από την Pon Holdings, αποτελεί την πρώτη σοβαρή κίνηση της αυτοκινητοβιομηχανίας προς … Continue reading →

Πηγή: Η αυτοκινητοβιομηχανία στο χώρο του ηλεκτρικού ποδηλάτου – Skirt RideSkirt Ride

Το μυστικό της τέλειας πατάτας στον φούρνο.., θα δοκιμαστεί άμεσα.

http://www.bostanistas.gr

της Μαρίνας Μαυρομάτη

photo: Μαρίνα Μαυρομάτη

Είναι οι τέλειες πατάτες φούρνου, φτιαγμένες με τις οδηγίες των σεφ! Ετοιμάζονται πολύ εύκολα, και ακολουθώντας μερικά απλά τρικ, σχηματίζεται μία ωραία τραγανή κρούστα από έξω ενώ η καρδιά τους παραμείνει τρυφερή και οι πατάτες λιώνουν ηδονικά στο στόμα.

Μπορείτε να τις αρωματίσετε με μπαχαρικά και αρωματικά βότανα της αρεσκείας σας. Είναι τέλειες ως συνοδευτικό σε πιάτα με κρεατικά ή και ψάρια.

Τις ποσότητες μπορείτε να τις προσαρμόσετε ανάλογα με τις ανάγκες σας.

Σας δίνω την συνταγή τώρα, επειδή πιστεύω ότι κατά την περίοδο των γιορτών που πλησιάζουν θα σας φανεί σίγουρα χρήσιμη…

Πατάτες στο φούρνο

Δόση: για 4-6 άτομα

Βαθμός δυσκολίας: εύκολη

Υλικά

• 1 κιλό πατάτες
• μπαχαρικά ή αρωματικά βότανα
• αλάτι
• ελαιόλαδο παρθένο έξτρα

photo: Μαρίνα Μαυρομάτη

Προετοιμασία 

Καθαρίστε τις πατάτες και κόψτε τες σε κομμάτια. Εδώ το μυστικό είναι τα κομμάτια να είναι όλα στο ίδιο μέγεθος, ώστε να ψηθούν μέσα στον ίδιο χρόνο, όλα ομοιόμορφα.

Ξεπλύνετε καλά τις πατάτες, ώστε να απομακρύνετε όσο το δυνατόν περισσότερο από το άμυλο τους.

Γεμίστε μία κατσαρόλα με νερό και βάλτε το να βράσει. Ζεματίστε τις πατάτες για 2-3 λεπτά. Μην τις ρίχνετε στην κατσαρόλα όλες μαζί, ώστε να μην κατέβει πολύ η θερμοκρασία του νερού που βράζει, κάντε το ζεμάτισμα σταδιακά. Με το ζεμάτισμα επιτυγχάνουμε να «ψηθούν» επιφανειακά τα κομμάτια της πατάτας. Με αυτόν τον τρόπο θα παραμείνει μαλακή στο εσωτερικό και δεν θα ξεραθεί, ενώ απ’ έξω θα δημιουργηθεί μία τραγανή κρούστα.

Αφήστε τες να στραγγίσουν πολύ καλά και ταμπονάρετε τες με απορροφητικό χαρτί.

Πάρτε ένα ταψί φούρνου, αν θέλετε στρώστε το και με αντικολλητικό χαρτί. Ρίξτε 2-3 ζιγκ ζαγκ λάδι μέσα στο ταψί και τοποθετήστε από επάνω τις πατάτες. Φροντίστε να διασκορπιστούν καλά μέσα στο ταψί. Πασπαλίστε με τα μυρωδικά και τέλος ρίξτε από επάνω και άλλο λάδι.

Ψήστε τις πατάτες σε φούρνο προθερμασμένο στους 200°C, στον αέρα, για 45-50 λεπτά. Αφού περάσει η πρώτη μισή ώρα ψησίματος, ανακατέψτε τις πατάτες και αλατίστε τες. Τα τελευταία 5-6 λεπτά ψησίματος ανάψτε το γκριλ για να ροδίσουν ωραία.

Σερβίρετε τις πατάτες ζεστές.

*H Μαρίνα Μαυρομάτη διατηρεί το ελληνοϊταλικό blog Il laboratorio di Marina 

Ζεστή σοκολάτα με κόκκινο κρασί…

Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

της Χρυσαυγής Μπόμπολα 16 Νοεμβρίου 2018 • Μαγειρικές ιστορίες • ρόφημα, ζεστό ρόφημσ, ζεστό κρασί, ζεστή σοκολάτα

[photo: Χρυσαυγή Μπόμπολα]

Ζεστή σοκολάτα με κόκκινο κρασί

Αλλού χιόνισε κιόλας, εδώ σε μας όχι ακόμη αλλά το κρύο άρχισε. Δοκιμάστε αυτό το ζεστό, πλούσιο και τονωτικό ρόφημα που φέρνει τις γιορτές των Χριστουγέννων πιο κοντά

Η συνταγή σήμερα, αν και σοκολατένια, έχει την ένδειξη «κατάλληλο για άνω των 18», και πολύ μου αρέσει αυτό!! Είχα φτιάξει πριν μερικά χρόνια το ρόφημα αυθεντικής σοκολάτας. Μια πραγματικά πλούσια και ιδιαίτερη συνταγή για ζεστή σοκολάτα που έκτοτε την πίνουμε πολύ συχνά και ειδικά τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων.

Σήμερα θα πω με πολύ χαρά ότι απέκτησα νέα εμμονή που όμως δεν είναι να την μοιραστώ με τα παιδιά μου, αλλά μόνο με φίλους μιας και η γενναία ποσότητα κόκκινου κρασιού που έχει μέσα, είναι το μυστικό συστατικό της συνταγής.

Η σοκολάτα και το κρασί είναι από μόνα τους ένας ΙΔΑΝΙΚΟΣ συνδυασμός. Δοκιμάστε ένα κρύο βράδυ να πιείτε ένα φρουτώδες, κόκκινο, ξηρό κρασί και να το συνοδεύσετε όχι με κάποιο τυρί ή κράκερ, αλλά με ένα κομμάτι καλής ποιότητας σοκολάτα. Θα ξετρελαθείτε!!!

Για το ρόφημα αυτό επιλέγω ένα καλής ποιότητας κρασί και μια κουβερτούρα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο. Όσο πιο καλά είναι τα δύο αυτά υλικά, τόσο πιο πλούσιο και έντονο σε γεύση θα είναι το ρόφημα. Η γεύση του είναι ισορροπημένη, χωρίς να έχει κανείς την αίσθηση ότι πίνει κρασί αλλά μια πλούσια και παχύρρευστη ζεστή σοκολάτα που στο τέλος όμως σου αφήνει μια γλυκιά ζαλάδα από το αλκοόλ.

Θα έλεγα ότι είναι ένα ζεστό κοκτέιλ για ενήλικες που δεν χρειάζεται καθόλου γαρνιτούρα όπως χτυπημένη κρέμα σαντιγί ή marshmallows. Αντίθετα αν θέλετε πραγματικά να το απογειώσετε τότε μπορείτε να ρίξετε στην επιφάνεια μερικά ψήγματα από ξύσμα πορτοκαλιού, περγαμόντου ή μανταρινιού. Τα αιθέρια έλαια που βγάζουν τα εσπεριδοειδή, σε συνδυασμό με τη σοκολάτα και το κρασί, θα ανεβάσουν επίπεδο το ήδη τέλειο ρόφημα που έχετε φτιάξει.

Το κρασί που επέλεξα αυτή τη φορά ήταν κόκκινο, ισορροπημένο σε γεύση, με φρουτώδεις νότες από κόκκινα φρούτα όπως αγριοκέρασο, βύσσινο και φραγκοστάφυλο.

Ζεστή σοκολάτα με κόκκινο κρασί

Υλικά για 2 μέτρια φλιτζάνια:

• 80 γραμμάρια κουβερτούρα ψιλοκομμένη
• 2/3 φλιτζανιού κόκκινο, ξηρό κρασί
• 1 φλιτζάνι (250ml) φρέσκο γάλα πλήρες
• 1 τσιμπιά θαλασσινό αλάτι
• 1 κουταλάκι γλυκού μέλι
• ½ κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

Μέθοδος

Σε μια μικρή κατσαρόλα ή ένα μεγάλο μπρίκι βάζουμε την ψιλοκομμένη κουβερτούρα, το γάλα, το μέλι και το αλάτι. Ανάβουμε το μάτι της κουζίνας σε μέτρια προς χαμηλή θερμοκρασία και ανακατεύουμε το μίγμα όση ώρα αυτό ζεσταίνεται. Θέλουμε να ζεσταθεί καλά, να λιώσει η σοκολάτα και να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Καλύτερα να ανακατεύουμε με το σύρμα.

Όταν είναι έτοιμο το σοκολατένιο μίγμα, αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτουμε το εκχύλισμα βανίλιας και το κρασί. Ανακατεύουμε ξανά και σερβίρουμε σε μια μεγάλη κούπα ή δύο μικρότερες.

Καλή επιτυχία!

*Η Χρυσαυγή Μπόμπολα διατηρεί το blog Food for Thought

17 Νοεμβρίου 1943. Ο βομβαρδισμός της Σάμου μέσα από μαρτυρίες

Με γενικό σημαιοστολισμό και φωταγώγηση όλων των δημόσιων κτιρίων τιμούνται σήμερα τα θύματα του γερμανικού βομβαρδισμού, καθώς η ημέρα έχει καθιερωθεί ως δημόσια εορτή τοπικής σημασίας για το νομό μας.

Ήταν μία το μεσημέρι, στις 17 Νοεμβρίου του 1943,  όταν ξεκίνησε ο σφοδρός βομβαρδισμός, που κράτησε τρεις ώρες, αφήνοντας πίσω του 70 θύματα, 300 τραυματίες και τεράστιες υλικές καταστροφές.

Το βομβαρδισμό του Βαθιού και του Πυθαγορείου περιγράφουν οι Κώστας Καλατζής στο βιβλίο του «Ασημόπετρα», Λίτσα Ψαραύτη στο βιβλίο της «Το Διπλό Ταξίδι», οι Ιπποκράτης Ζαίμης και  Ζαφειρώ Σταυρινού Μιτατάκη σε επετειακή έκδοση του «Απόπλους», καθώς και ο Βαγγέλης Δημητριάδης στο βιβλίο του «Το τηγάνι της Σάμου».

Ιπποκράτης Ζαΐμης, «Απόπλους», Αφιέρωμα στην Εθνική Αντίσταση της Σάμου 

«Μόλις είχα ανέβει στο πάνω πάτωμα, άκουσα τις σειρήνες και τις βόμβες των αεροπλάνων. Kαι απ’ το παράθυρο είδα το πρώτο σμήνος να έρχεται από το Τηγάνι χαμηλά – χαμηλά και είδα τις πρώτες βόμβες να πέφτουν στο κέντρου του Βαθιού. Ήταν 1 η ώρα.
…
Έκαμα πολλή ώρα να φτάσω στην πλατεία. Μόλις έφτασα, όλο το Βαθύ ήταν καλυμμένο με ένα πηχτό σύννεφο σκόνης. Δεν έβλεπα να βαδίσω. Οι εκρήξεις των γερμανικών οβίδων έκαναν πιο δύσκολη την πορεία μου.  Όπως προσπαθούσα να προχωρήσω, βρήκα  ένα μικρό αυτοκινητάκι της καραμπινιερίας, το σταμάτησα και είπα στον Ιταλό οδηγό να με πάει στη φυλακή. Δεν θα είχαμε κάνει πάνω από 20 μέτρα, όταν ένας τοίχος έπεσε μπροστά μας. Βγήκα απ’ το αυτοκίνητο και άρχισα να τρέχω μέσα σε ένα πυκνό σκοτάδι. Σ’ όποιο δρόμο έμπαινα ήταν κλειστός από τα ερείπια των ανατινάξεων. Με πολύ κόπο κατόρθωσα να φτάσω ως το δημοτικό κήπο. Ανέβηκα στο ηγεμονικό μέγαρο που ήταν η διοίκηση της μεραρχίας. Το μέγαρο ήταν άδειο, είχε εγκαταλειφθεί όπως είχε εγκαταλειφθεί και το αντιαεροπορικό πολυβόλο που είχαν στη στέγη του μεγάρου.
…
Κατέβαινα από το δεύτερο πάτωμα όταν μια βόμβα έσκασε πάνω στο μέγαρο. Με δυσκολία μπόρεσα να ξανακατέβω στο δρόμο. Οι Ιταλοί στρατιώτες έτρεχαν απ’ το στενό προς τον παραλιακό δρόμο για να γλυτώσουν από τους τοίχους που έπεφταν από τις εκρήξεις. Τους ακολούθησα. Αυτοί όμως έπεφταν στη θάλασσα για να γλυτώσουν.
….
Κατά τις 4 η ώρα όταν καλμάρισαν τα κύματα του βομβαρδισμού, μαζί με τον Εγγλέζο υπολοχαγό και δύο Ιταλούς λοχίες κατεβήκαμε προς το Βαθύ. Περάσαμε απ’ όλες τις βομβαρδισμένες γειτονιές. Στο δρόμο προσπάθησα  και μάζεψα αρκετούς Ιταλούς και τα κατάφερα να τους οργανώσω στη μεταφορά τραυματιών προς το νοσοκομείο. Μαζί μου ήρθε ο περ Γκαγιού, ο ιερέας της καθολικής εκκλησίας του Βαθιού, σε μια προσπάθεια υπεράνθρωπης προσφοράς. Το Βαθύ κείτονταν σ’ ερείπια. Είχε τελείως νεκρώσει. Ήταν μια νεκρή εγκαταλειμμένη πολιτεία».

Ζαφειρώ Σταυρινού Μιτατάκη, «Απόπλους», Αφιέρωμα στην Εθνική Αντίσταση της Σάμου

«Ήταν ημέρα Τετάρτη, ώρα μεσημέρι. Μόλις καθίσαμε, στην πρώτη πιρουνιά, έπαιξε η σειρήνα, μόνο ένα ου. Τίποτα άλλο. Σταμάτησε και αμέσως είδαμε ένα φοβερό σμήνος από γερμανικά αεροπλάνα. Ήταν σαράντα. Αμέσως άρχισαν να ρίχνουν βόμβες….. Αυτό το σμήνος ήταν πάντα το ίδιο. Ρίχνανε βόμβες και γυρίζανε στη Λέρο. Ξαναφόρτωναν και έρχονταν πάλι. Αυτό έγινε τέσσερις φορές.»

Όταν τα αεροπλάνα σταματούν για λίγο η εικόνα της καταστροφής « Τι φοβερό. Τι εικόνα ήταν εκείνη Θεέ μου. Όλα ερείπια, σπίτια γκρεμισμένα, παπλώματα καίγονταν μέσα στους δρόμους, καπνοί έβγαιναν από τα χαλάσματα». Όταν ο ήλιος θα δύσει « η πόλη ήταν εγκαταλειμμένη. Τα μαγαζιά σπασμένα, ανοιχτά εμπορεύματα στους δρόμους, χωρίς φως… ότι και να πω είναι λίγο. Και δεν ήταν μόνο οι υλικές ζημιές. Οι σκοτωμένοι; Κλαυθμός και οδυρμός. Τρακόσια θύματα. Δεν υπήρξε οικογένεια που να μην είχε κάποιο θύμα»

Βαγγέλης Δημητριάδης, «Το Τηγάνι της Σάμου 1940-1955»

 

« Στις 17 Νοεμβρίου, λίγα λεπτά πριν από το μεσημέρι, τα γερμανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, Στούκας και Γιούγκερς 88, άρχισαν τις εναέριες επιδρομές στο Βαθύ. Ύστερα από τρεις ώρες: η πόλη είχε χαθεί μέσα σε σύννεφα κονιορτού. Ήταν ένας εκ των αγριότερων και σκληρότερων βομβαρδισμών του πολέμου. Οι θανατώσεις, οι ακρωτηριασμοί, οι θρήνοι, οι ολολυγμοί των πληγωμένων, των ημιθανών, των ενταφιασμένων από τα ερείπια συμπλήρωναν τη φρικώδη εικόνα.

Οι βομβαρδισμοί των γερμανικών αεροπλάνων συνεχίστηκαν στο μισοέρημο από κατοίκους Τηγάνι λίγο πριν τις 3 το αποσήμερο και τέλειωσαν με το πρώτο σκοτάδι της νύχτας. Τριάντα πέντε περίπου βομβαρδιστικά έκαναν τις ρίψεις των βομβών τους σε δέσμες κατευθυνόμενα πάνω στη λίμνη Γλυφάδα προς τα ανατολικά.

Εκατοντάδες μάτια από τις εισόδους των κρησφύγετών τους στο λόφο της Αμπέλου (Σπηλιανής) παρακολούθησαν την καταστροφή των περιουσιών τους. Οι υλικές απώλειες που υπέστη το χωριό ήταν ανυπολόγιστες. Δεκάδες σπίτια εξαφανίστηκαν από τα θεμέλιά τους. Πολύ περισσότερα έπαθαν σοβαρές ζημιές. Οι δρόμοι μεταβλήθηκαν σε τεράστιους λάκκους όπου ήταν αδύνατη η κυκλοφορία. Ο ταρσανάς του Ωρολογά, όπου οι Άγγλοι είχαν αποθηκεύσει καύσιμα και πυρομαχικά κάτω από τα σκαρωμένα πλοία, πήρε φωτιά και καίγονταν επί μέρες. Μόνη παρηγοριά για το χωριό ήταν ότι δεν θρηνήσαμε πολλά θύματα, όπως στο Βαθύ. Σκοτώθηκαν μόνο 3 άτομα».

Κώστας Καλατζής, «Η ασημόπετρα»,  Εκδόσεις Πιτσιλος

«Χούφτωσα το λεβιέ, πήγα να βάλω τετάρτη. Και πάνω κει η πολιτεία έμπηξε τις φωνές. Φρενάρισα κοφτά. Βουερό το χούγιασμα της σειρήνας, ξανεμίζονταν σε μεγάλους παλμικούς κύκλους. Συναγερμός!

Ακουστήκανε πόρτες να διαπλατώνονται με βρόντο, ποδοκροτήματα, στριγκλιές. Τούτη τη φορά οι άνθρωποι από ένστικτο κατάλαβαν. Και φοβηθήκανε. Έσβησα τη μηχανή, έσφιξα το χειρόφρενο.

Κι απ’ τον ουρανό τρανταχτό κατρακύλησε το μούγκρισμα των κινητήρων. Ήταν τρία λεπτόκορμα Στούκας με τις μαύρες τσακιστές τους φτερούγες και τους μόνιμα κρεμαστούς τους τροχούς. Πετούσαν βόλτα βόλτα απ’ τις ράχες των λόφων, τονα πίσω’ απ’ τ’ άλλο. Πεταχτήκαμε  όξω απ’ το αυτοκίνητο.
…
Κι ο πάταγος των κινητήρων δυνάμωσε. Απ΄ το άνοιγμα του κόλπου φάνηκε να ζυγώνει σφιχτοδεμένος ο μεγάλος σχηματισμός των JU-88. Ένα δέλτα πελώριο, μαύρο, ζυγημένο και στοιχημένο στην εντέλεια, που όλο μεγάλωνε, ώσπου κάλυψε την πολιτεία όλη.

Τ’ αεροπλάνα, στη θέση του το καθένα, μοιάζανε με βαρυφορτωμένα ζωντανά, που τα κρατούσε όλα απ’ το καπίστρι τους ένας αόρατος αγωγιάτης και κείνα υπάκουα, ακολούθαγαν αγκομαχώντας. Είχανε μπρος μια φουσκωτή τζαμένια μούρη κι απ’ τη μια και την άλλη της οι έλικες, έτσι που γύριζαν, γυαλίζανε σα δυο πελώρια τάλιρα. Τα JU-88 ήταν πιο φημισμένα βομβαρδιστικά του πολέμου.

Κοίταξα ολόγυρα. Οι πόρτες πίσω της ΗΒΗΣ χάσκανε άδειες, σαν απορημένα στόματα, τραπέζια καρέκλες σωρός. Έρημη η πλατεία. Ξαπλώσαμε σύριζα στο ρείθρο του πεζοδρομίου. Μπρούμυτα. Ήταν αργά να ξεμακρύνουμε.

Ψηλά απ’ τη μεριά των ανεμόμυλων ένα ξεμοναχιασμένο πολυβόλο άρχισε να βάζει ριπές-ριπές άτακτα. Το βαρύ πυροβολικό πάνω στα κεραμίδια του Comando Militare που τόσο καιρό το στήσανε έμενε σιωπηλό.

Και τα Στούκας χαμήλωσαν. Για μια στιγμή το πρώτο μπατάρισε στο φτερό. Έγραψε μια πλατιά καμπύλη το κολωνάκι της κεραίας του ξεχώρισε φευγαλέα σαν μπαγκέτα κι άξαφνα όρθωσε την ουρά του μας σημάδεψε από ψηλά, η άκρη της σουβλερής του μύτης φάνηκε κόκκινη και ρίχτηκε κάτω κατακόρυφα. Ρουθούνιζε άγρια η μηχανή του, στρίγγλιζε ξεσκιστά η σειρήνα του κι έρχονταν παντοδύναμο, στεφανωμένο από τις φλόγες των πολυβόλων του. Ραντιστές τσακμακίσανε στην προκυμαία οι σφαίρες. Η λυγερή κορμοδεσιά του ξεκαθάριζε αστραπή. Οι πλατιοί σταυροί στα φτερά, οι αριθμοί του, το αεροδυναμικό κουβούκλιο του πληρώματος. Κι ως να το καλοκαταλάβουμε ίσκιος βαρύς μας πλάκωσε η γερακωτή του όψη.

Το ψυγείο της μηχανής του έμοιαζε με ανοιχτό στόμα σκυλόψαρου. Βυθίζονταν ασταμάτητα και πάνω που ήταν θαρρείς να καρφωθεί κάθετα, εκεί καταμπροστά μας, μ’ ένα δαιμονικό μαρσάρισμα οριζοντιώθηκε. Απ’ τη δεξιά του εξάτμιση τινάχτηκε μια μαύρη μπουκιά καπνός, φάνηκε η κοιλιά του γαλάζια, το καρουλάκι της ουράς του και λοξά πήρε ύψος.

Πίσω του έμεινε κάτι σαν ξέσκισμα του αέρα, σφύριγμα πες διπλό, που ζύγωνε οξύ, δυνάμωνε κι άξαφνα, ξεταπώθηκε βροντή γιγάντια.

Μάζα στέρεη η πίεση, χτυπήθηκε μονοκόμματη στ’ αφτιά μας και σούβλισε – καρφί πυρωμένο- το νου πέρα για πέρα. Τα μάτια μου γεμίσανε φλόγα, πονέσανε τα στήθια μου. Η μπόμπα έσκασε στο λιθόστρωτο, μπρος ακριβώς από την Εθνική Τράπεζα. Ένοιωσα την προκυμαία ν’ ανεβοκατεβαίνει παλμικά. Ο αέρας, χνώτο δράκου, μας ζούλιξε καφτός κι ο κουρνιαχτός μας πήρε απ’ το κεφάλι.

Και το δεύτερο Στούκας, βουερό, φάνηκε να μπατέρνει, πίσω του το τρίτο. Κι οι εκρήξεις πήραν να βηματίζουν άκρη-πάντα στην πολιτεία απανωτές. Ψηλά, τα δικινητήρια Ju-88 πετούσανε αργά και υπολογισμένα με τις κοιλιές ανοιχτές. Οι μπόμπες τους πέφτουν κομπολόι. Φεύγανε πλαγιαστές, κάτι μαύρα μακρουλά πράματα με λεπτά φτερούγια από πίσω, γυρίζανε το κεφάλι τους κάτω κάτω, κάνανε ένα παίξιμο πέρα-δώθε και βαριές πέφτανε ίσια. Σφυρίζανε. Ήταν ένα σφύριγμα που δεν έμοιαζε με τίποτα. Σφύριγμα μόνο από μπόμπες που πέφτανε και που δυνάμωνε, ψήλωνε κι απότομα χάνονταν μέσα στον πάταγο της έκρηξης.
Κι η πολιτεία βόγγαγε, θρυμματίζονταν. Έτρεμε η γη.

Παραλογιασμένες απ’ το σεισμό οι γειτονιές ολόκληρες χάνανε την ισορροπία τους και καταρρέανε μαζεμένες. Τα τζάμια σκάγανε σα φούσκες αγιοβασιλιάτικες, χαλάζι φονικό σφυρίζανε τα κεραμίδια. Ξύλα, σιδερικά, πέτρες, νοικοκυριά ολόκληρα, καημοί κι αγάπες, ξανέμιζαν τιναχτά στα υψοούρανα. Φούσκωναν από παντού αγκαλιές-αγκαλιές τα θανατερά λουλούδια των εκρήξεων κι οι βροντές κοπαδιαστές συνωστίζονταν, μπλέκονταν η μια μέσα στην άλλη, γίνονταν βουή άσπαστη, μπουμπουνιστός καγχασμός θανάτου.
….

Κι οι μπόμπες σφυρίζανε.

Ζεμαστιστό το σίδερο δάγκωνε τα θεμέλια της πολιτείας, ανάσκαβε τα σπλάχνα της. Κοχλακιστός παφλασμός φωτιάς απ’ άκρη σ’ άκρη. Καπνοί μαύροι, ξεχαρβαλωμένες στέγες στον αέρα, σουβάδες, χώμα, κουρνιαχτός πηχτός κι από ψηλά κινητήρες, καλοσυντηρημένο B.M.W κινητήρες να βουίζουνε στρωτά κι ασταμάτητα.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ, το καφενείο με τα μπιλιάρδα απέναντι τινάχτηκε στον αέρα. Λάμψη κεραυνωτή, βρόντος και δεν έμεινε παρά ένας τοίχος μαυρισμένος κι ένα χονδρό δοκάρι να καίγεται γυρτό.
…
Ο ουρανός για μια στιγμή είχε καθαρίσει. Ακούγονταν μπουμπουνητό από την άλλη πάντα του νησιού. Θα χτυπούσαν το Τηγάνι. Ριχτήκαμε τρεχάτοι να βγούμε από την πολιτεία. Μα η φόρα μας κόπηκε γρήγορα. Πύρινο στεφάνι μας έζωσε ο χαλασμός. Παντού φωτιές και τοίχοι ξεκουνημένοι να μπατέρνουν μονοκόμματοι και να πέφτουν μέσα σ’ ένα σύννεφο από πυρωμένους σουβάδες. Τα χάσαμε.
….
Ξεκοιλιαστήκανε τα σπίτια. Τα σπλάχνα τους, τραπέζια, κρεββάτια, κατσαρολικά, εικονοστάσια, νεροχύτες, κουρελιασμένο ρουχομάνι, λεκάνες αποχωρητήριου, σπαραλιασμένα είχανε ξεχυθεί ανάκατα τους δρόμους και τους φράζανε. Στρώμα παχύ τα θρυψαλιασμένα κεραμίδια…… Πήραμε τον ανήφορο. Μας φλόμωνε η κάψη, ο καπνός. Ένοιωθα τη γλώσσα μου πρησμένη, ξερό, διψασμένο το στόμα. Τα μάτια μου αναμμένα κάρβουνα, τσούζανε. Μπλέξαμε σ’ ένα σωρό κουβαριασμένα σύρματα. Ξεγδαρθήκαμε. Τα ρούχα μας είχαν τσουρουφλιστεί, μυρίζανε καψαλισμένα.
…..
Φωνές μας κύκλωναν σπαραχτικές. Θρήνοι. Από κάπου μια γυναίκα σκλήριζε «το παιδί… το παιδί..». Δυο άνθρωποι μισότριβοι περάσανε, άντρες και γυναίκα, κουβάλαγαν με ζόρι πάνω σε μια σκάλα έναν λαβωμένο. Ποιος ξέρει τι τους ήτανε, που τον πήγαιναν. Αγκομαχούσανε. Ο λαβωμένος ούτε σάλευε, ούτε άχνα έβγαζε. Μπορεί και να είχε πεθάνει. Η σκάλα έσταζε αίμα.

Κάτι Ιταλοί φαντάροι πολεμούσανε με λοστούς τα τουφέκια τους ν’ ανασηκώσουνε μια γκρεμισμένη τσιμέντινη πλάκα, τεράστια. Οι σιδεροδεσιές της ξέχαν λυγισμένες κι από κάτω ακούγονταν σιγανοί βόγγοι,  – aiuto…aiuto.. βοήθεια…

Ένας ανθρωπάκος γλίτσης καθόντανε σε μια πέτρα κι έκλαιγε σιγανά, κάτι μουρμούριζε ακατάληπτο. Ήτανε γέρος. Τα μουστάκια του στάζανε αίμα μελανό. Μπροστά του χώνευε η φωτιά του πεσμένου σπιτιού του….

Ακούστηκαν πάλι τα αεροπλάνα. Ανοίξαμε πόδι. Οι εκρήξεις μας προλάβανε στη συνοικία με τις καρουμπιές ψηλά στην παρυφή της πόλης. Αναταράχτηκε ο κόσμος, σκίστηκε κι ένα πηχτό χωματένιο κύμα σηκώθηκε βίαιο και μας κάλυψε…
…
Κι οι εκρήξεις ανασκάβανε ακόμα τα χαλάσματα χαμηλά στην πολιτεία. Τ’ αεροπλάνα πετούσανε τώρα σε μικρούς τριγωνικούς σχηματισμούς από τρία. Χαράζανε τον ουρανό, μια οριζόντια, μια κάθετα και γκρεμίζανε με μέθοδο.

Κάποτε φάνηκαν να ψηλώνουν. Υπακούοντας ποιος ξέει σε ποιο γνέμα, συγκλίνανε όλα και χωρίς κανένα μπέρδεμα πήρανε ένα-ένα την προκαθορισμένη θέση τους. Πουθενά τρεμούλιασμα φτερών, στραβοτιμονιά καμιά. Ο μέγας σχηματισμός των JU-88 χωρίς νευρικότητες και κινήσεις περιττές ζυγήθηκε στοιχήθηκε και πάλι, τακτοποιήθηκε γοργά και με την άψογη μύτη του σημάδεψε τη Δύση και πήρε να ξεμακραίνει σταθερά. Σβέλτος και ξαλαφρωμένος. Τα Στούκας φέραν και αυτά μια τελευταία βόλτα, καβάλησαν τους ανεμόμυλους και χάθηκαν αφήνοντας για ώρα στ’ αφτιά μας τη βουερή εντύπωση των δυνατών κινητήρων τους.

Ο ουρανός αποκαλύφθηκε πάλι γαλάζιος και πεντακάθαρος. Μας κάλυψε η σιωπή. Μια σιωπή βαθιά, παράξενη, η σιωπή του απείρου. Οι άνθρωποι πήραν να βγαίνουν από το χαντάκι μουδιασμένοι και βρώμικοι. Κοιταζόντουσαν ξέπνοοι ακόμα, σαστισμένοι.
…
Βάστηξε το κακό κοντά τρεις ώρες. Κι όλα εξαρθρωθήκανε, παραλύσανε. Έμεινε μονάχα ο πανικός μεσ’ στα χαλάσματα να ουρλιάζει και με το καφτερό του χνώτο να σαλαγάει τους ανθρώπους. Ψυχομάχαγε η πολιτεία. Άδειαζε. Παραλογιασμένοι οι άνθρωποι άρπαχναν τη ζωή τους στα χέρια, δρασκέλιζαν τους νεκρούς και με τις εκρήξεις ζωντανές στα αφτιά τους φεύγανε.
…
Κι έφυγα γρήγορα, τράβηξα διαγώνια για το Γεφυράκι. Φωνές, κλάματα, ουρλιαχτά, «βοήθεια», πτώματα και λαβωμένοι έβλεπα κι άκουγα, κρατιόμουνα με δύναμη, δεν άφηνα όλη κείνη την απελπισία να περάσει μέσα μου. Έτρεχα. Στους δρόμους, τα μπάζα σωροί αξεπέραστοι, μαύρες καπνιές φτεροκόπαγαν στον αέρα- ίδιες νυχτερίδες- στάχτες. Κι οι τοίχοι άλλοι γκρεμισμένοι κι άλλοι όρθιοι, μόνοι αυτοί, χωρίς να βαστάνε καμιά σκεπή και με τ’ ανοίγματα των παραθύρων τους άδεια, σα βγαλμένα μάτια. Η άμοιρη η πολιτειούλα μας, η ασήμαντη, για μια φορά κι αυτή μπερδεύτηκε στο βηματισμό της ιστορίας και γίνηκε  κομμάτια…»

Τέσσερις ημέρες μετά ξεκινά η Γερμανική Κατοχή στο νησί μας. Στις 21 Νοεμβρίου οι Γερμανοί αποβιβάζονται στo Πυθαγόρειο και λίγο αργότερα παρελαύνουν στους έρημους δρόμους του Βαθιού…

Aπό το βιβλίο της Σαμιώτισσας συγγραφέα Λίτσας Ψαραύτη, «Το Διπλό Ταξίδι» του 1987
(Πατήστε στις εικόνες για ανάγνωση)

 

4

Fall Cocktails to Keep You Cozy – Fall cocktails and Seasonal Favorites

https://bevvy.co/collection/fall-cocktails/ons

Curated by

  Will Shenton

Photo credit: Personal Creations

When the weather begins to cool and the leaves start to turn, fall is upon us. Lucky for us, fall cocktails make for some of the year’s best drinking. So curl up with these delicious fall cocktails, and you’ll stay warm all season long.

Classic whiskey drinks are always a great choice on chilly evenings, and warm, decadent favorites like the Hot Buttered Rum and Tom and Jerry will keep you company by the fireside through autumn (and winter).

Join us as we kick back, throw on the kettle, and raise a glass to fall. With these drinks in hand, it’s going to be a cozy one.

Fall Cocktails to Keep You Cozy

• Full Harvest

  

  

  Bourbon, Limoncello, Orange, Lemon, Cinnamon Syrup, Cranberry Bitters, Egg White

  Everyone celebrates fall differently. Some people carve pumpkins and jump into leaf piles. Some drape themselves in flannel. And others combine seasonal ingredients like cranberry and cinnamon with that all-season spirit, bourbon. The Fall Harvest is doing exactly that. With a base of bourbon accented by festive limoncello, cranberry bitters, cinnamon syrup, and egg white, there’s a lot to enjoy here as the weather turns cold. The cocktail is a fine merger of tart fruit, spicy cinnamon, stout bourbon, and…   View Recipe

  Recipe credit to Shaun Meglen, Péché

• Facundo Bishop

  

  

  Facundo Eximo Rum, Ruby Port, Sugar, Cloves, Orange Wedges

  The Facundo Bishop is a slight variation on the classic Bishop Cocktail, an old punch recipe that dates back to the Victorian era. Made with rum , port, and spices, the Bishop (sometimes known as the Smoking Bishop ) was one of several clergy-inspired drinks of the day, and this one is even mentioned at the end of Charles Dickens’ A Christmas Carol . The Facundo Bishop is a great one to sip on cold winter days, and the clove-and-orange infusion makes it perfect for the holidays.   View Recipe

  Recipe credit to Facundo Rum

• Cranberry Cobbler

  

  

  Gin, Sherry, Cranberries, Orange, Mint, Lemon, Sugar

  This Cranberry Cobbler requires a bit of preparation, but the results are worth it. It’s a great recipe for entertaining over the holidays, since you can prepare it ahead of time and not need to worry about hand-mixing a bunch of cocktails every time someone needs a refill. This recipe makes enough for six servings, so adjust as needed!   View Recipe

  Recipe credit to Jim Meehan, Bon Appétit (via Epicurious)

• Irish Coffee

  

  Irish whiskey, Brown sugar syrup, Coffee, Unsweetened whipped cream

  The Irish Coffee is a perfect drink for when you need to wake up halfway through a long night, or kick yourself out of bed and fight off a hangover. It’s an exceedingly simple cocktail, consisting of just Irish whiskey , coffee, a bit of brown sugar simple syrup , and some optional unsweetened whipped cream (preferably homemade). If you’re looking for whiskey recommendations, be sure to check out our collection of the best Irish whiskey under $50 . The Irish Coffee was, unsurprisingly, invented in Ire…   View Recipe

  6

• Hot Buttered Rum

  

  Dark rum, sugar, butter, cloves, nutmeg, cinnamon, water or apple cider

  There are few cocktails that taste better on a chilly fall or winter evening than Hot Buttered Rum. Featuring a delicious, spiced buttery batter, dark rum, and hot water or apple cider (we prefer the cider, because why miss a chance for flavor?), variations on this Hot Buttered Rum recipe date all the way back to the colonial Americas. If it was enough to keep the pilgrims warm through the winter, we think it’ll probably do the trick for you, too.   View Recipe

• Hot Toddy

  

  Whiskey, honey, lemon, cloves, hot water

  Some call the Hot Toddy a cure for the common cold, some call it a sleep aid for fussy kids (over the age of 21, of course), and some call it the perfect solution to a chilly winter’s eve. No matter what you decide to do with it, the Hot Toddy is a delicious, cozy classic that works like Sleepytime tea for grown-ups. The traditional Hot Toddy recipe is a mixture of a spirit (usually whiskey , rum , or brandy ) with hot water and honey. Lemon and spices are always popular additions to this drink. You can…   View Recipe

  3

• Inside Out

  

  

  Carpano Antica, Templeton Rye, Brancamenta, Absinthe

  We’re a sucker for vermouth cocktails , and not just adding it by the half ounce to classics like the Manhattan and Martini. We’re talking about drinks where vermouth is the star of the show. The Inside Out is one such drink, and a fine example of how vermouth can play much more than just a supporting role. Starting with a full 2.5 ounces of Carpano Antica —a deliciously rich, Italian sweet vermouth—the Inside Out gets a higher-ABV accent via Templeton rye whiskey. And it’s all tied together with the bit…   View Recipe

  Recipe credit to Natasha David, Nitecap

• Floodwall Punch

  

  

  Apple Brandy, Lemon Juice, Honey Syrup, Bitters

  Apple brandy is as American as apple pie, but the former tastes better in cocktails—like this Floodwall Punch. It’s featuring Floodwall Apple Brandy from Louisville-based Copper & Kings, which is aged in bourbon barrels and sherry casks. It’s a full-bodied, 100-proof brandy with notes of butterscotch, caramel, and baked apple. That brandy is combined with fresh lemon, honey syrup, and bitters, creating a refreshing drink that’s perfect for the fall, but can be consumed all year long. If you want to ba…   View Recipe

• Scarlet Hour

  

  

  Port, Dark Rum, Gold Rum, Lime, Grapefruit, Cinnamon Syrup, Bitters

  Port has a reputation as a warm-weather drink—something you sip fireside in your smoking jacket, perhaps with a nice cigar. But unless you’re drinking the old, heavy, sipping ports, don’t hesitate to throw this bold punch of flavor into your next cocktail. The Scarlet Hour combines the five-year-old Sandeman Porto Founders Reserve with two kinds of rum, lime, grapefruit, and cinnamon syrup for a refreshing tiki-style drink that hits all the right notes. It’s boozy, it’s tart, and it’s packed with a myriad …   View Recipe

  Recipe credit to Bryan Teoh, Porchlight, NYC

• Drambuie Cider

  

  Drambuie, hot cider

  The Drambuie Cider is a warm, delicious cocktail for the fall and winter months. The honey and spices in the Drambuie blend beautifully with apple and a cinnamon stick, and it couldn’t be easier to make.   View Recipe

• Apple Elixir

  

  

  Spiced Apple Cider Concentrate, Apple Brandy, Hard Apple Cider, Lemon Juice

  Nothing says fall quite like apples, and the Apple Elixir cocktail has plenty of ’em. Combining a homemade spiced apple cider concentrate (recipe below), apple brandy, and hard apple cider, this is a celebration of everything that makes autumn my favorite season for creative drinks.   View Recipe

  Recipe credit to Elana Lepkowski, Serious Eats

• Tom and Jerry

  

  Egg, Powdered sugar, Allspice, Cinnamon, Cloves, Brandy, Dark rum, Coffee, Nutmeg

  The Tom and Jerry is a cozy winter cocktail that, despite being fairly complicated to prep, has long been a classic around the holidays. Essentially, this is a hot version of the classic Egg Nog , with a few twists for the sake of texture. Made with sultry brandy and dark rum , along with frothy eggs and some holiday spice, it’s truly a seasonal treat. The Tom and Jerry cocktail dates back to the 19th century, and was hugely popular around Christmas up until the mid-1900s. In recent years, though, it h…   View Recipe

  1

• Brandy Alexander

  

  

  brandy, crème de cacao, cream, nutmeg

  The Brandy Alexander is a rich and creamy cocktail that is brandy-based and with a spirit-forward flavor. It is a variation on the Alexander cocktail by using brandy instead of gin.   View Recipe

• Autumn Julep

  

  

  Bourbon, Sloe Gin, Crème de Cassis, Mint, Blackberries, Superfine Sugar

  Created by Reddit user timboevbo, we came across this recipe while, uh, “working.” Sloe gin, crème de cassis, and fresh blackberries present a fruity profile without sweetening the classic Mint Julep up too much, making this one of our favorite variations.   View Recipe

  Recipe credit to Reddit user timboevbo

  5

• Fall Fig

  

  

  fig infused vodka, earl grey tea, tangerine

  This is an incredibly light cocktail incorporating a fun vodka infusion. Side note : after sipping I wished I had added a bit of champagne. Let me know if you try it!   View Recipe

  Recipe credit to Mary Kay Holmes

Μπορεί να μάθει το κρασί από τους νέους_ PART II

oinos

and more…